laugh (English) [ IPA: ˈlæf ASM: লাফ]
1. (Verb-Intran.) to make crackling sound, often involuntary, as a result of amusement আনন্দ প্ৰকাশ কৰি মুখেৰে শব্দ কৰা, প্ৰায়ে স্বতঃস্ফূৰ্ত্তভাৱে
English: laugh,
Assamese: হাঁহ্,
হাস্,
Bodo: मिनि,
Khasi: rkhie,
Meeteilon: nokpa,
Karbi: ingnek,
kangnek,
Kok-Borok: mwnwi,
Hmar: innui,
Nagamese: hashia,
Dimasa: mini,
Deori: হাতিগা,
হাতিগাবাDifferent POS:
a. Abstract Noun: laughter,
হাঁহি,
হাঁহোন,
হাসি,
হাস্য...