তীরতীৰ

তীর্থযাত্রী (Bangla)
1. (Common Noun-Common) a person who journeys, esp. a long distance, to some sacred place as an act of religious devotion. ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ বশৱৰ্ত্তী হৈ দূৰণিৰ পবিত্ৰ স্থান ভ্ৰমণ কৰা ব্যক্তি৷