তুৱাৰিবাতূণী

তূণ (Assamese) [ Roman: tun]
Contributed by: Biraj Kumar Kakati on 2008-03-09
Ref: হেমকোষ (পুৰণি)
1. (Material Noun-Neuter) A case for holding or carrying arrows. কাঁৰ বা শৰ থোৱা অথবা কঢ়িয়াই নিয়া চুঙ্গা|