1. (Proper Adj.) entitled to veneration or religious respect by association with divinity or divine things. ঐশ্বৰিক বা স্বৰ্গীয় বিষয়ৰ সৈতে জড়িত থকাৰ কাৰণে সন্মান বা ধৰ্মীয় শ্ৰদ্ধাৰ পাত্ৰ।

English: holy, pure, sacred,
Assamese: অনঘ, কুদ্দুচ, নিষ্পাপ, নিষ্পাপী, নিৰঞ্জন, পবিত্ৰ, পাক, পাপ-শূণ্য, পূত, মেধ্য, শুচি, শুদ্ধ, শুদ্ধসত্ত্ব,
Bodo: गोथार,
Khasi: ba khuid,
Meeteilon: laida katkhraba, shokpa yadraba,
Karbi: ingthir,
Nagamese: pobitra,
Dimasa: gathar,
Bangla: পবিত্র, পাক, শুদ্ধ,
Tiwa: khumur,
Deori: ইগাবা

Antonyms:

a. Proper Adj.-Common &/or Masculine: sinful, অঘৱন্ত, অধৰমী, আভজনী, ধৰ্মচ্যুত...

Different POS:

b. Abstract Noun: purity, নিষ্কলুষতা, পূতি, পৰিশুদ্ধি, পৱিত্ৰতা...

Related Idea:

c. Proper Adj.-Common: celestial, divine, godlike, godly, heavenly...