পংকাকুলপংক্তি
পংকিল (Assamese) [ Roman: pong.kil]
alt: পঙ্কিল
Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2010-08-10
1. (Adjective Adj.) covered in or full of mud (of a surface or solid object). বোকাই ঢাকি ৰখা বা বোকাৰে পৰিপূৰ্ণ।