হাবিখনতহাবিদা
হাবিতলীয়া (Assamese) [ Roman: ha.bi.to.li.ya]
1. (Abstract Noun) an area covered by or reserved for wild vegetations and animals বনৰীয়া জীৱ-জন্তু আৰু গছ-গছনিৰে ভৰা অথবা সিহঁতৰ বাবে সংৰক্ষিত অঞ্চল