কাণ (Assamese) [ Roman: kan]
    plc: -বিলাক, -বোৰ, dfc: -খন
    1. Anatomy(Common Noun) the organ that perceives sounds. যি অংগৰ দ্বাৰা শব্দ অনুভূত হয়।

    English:
    ear
    Assamese:
    কাণ কৰ্ণ শব্দগ্ৰহ শ্ৰোত্ৰ শ্ৰৱণ শ্ৰৱণেন্দ্ৰিয়
    Bodo:
    खोमा
    Mising:
    yerung
    Khasi:
    shkor
    Garo:
    nachil natsil
    Meeteilon:
    naa naakong
    Mizo (Lushai):
    beng
    Kok-Borok:
    khunju
    Hmar:
    nakawr
    Nagamese:
    kan
    Dimasa:
    khamao
    Apatani:
    yaru
    Chakma:
    haan
    TAI-Ahom:
    পিক
    Hindi:
    कान
    Bangla:
    কান
    Nepali:
    कान श्रवणेन्द्रिय
    Deori:
    আকুন
    Santali:
    lutur
    TAI-Khamti:
    hu
    TAI-Turung:
    na
    Singpho:
    na

    Different POS:

    a. Proper Adj.: আকৰ্ণ...
    Contributed by: Bikram M Baruah on 2006-03-17
    2. (Abstract Noun) one of the surfaces forming the outside of or bounding a thing, or one of the lines bounding a geometric figure. কোনো বস্তু বা জ্যামিতিক আকৃতিৰ সীমাৰ এক পৃষ্ঠ।