disobediencedisobey

disobedient (English) [ IPA: [disobedient] ASM: ডিচঅবিডিয়েণ্ট]
1. (Proper Adj.-Neuter) not obedient; neglecting or refusing to obey যি বাধ্য নহয়; যি আদেশ বা নিৰ্দ্দেশ অৱজ্ঞা কৰে বা মানি নচলে