disruptiondissatisfaction
disruptive (English) [ IPA: dɪsˈrəptɪv ASM: ডিচ্‌ৰাপটিভ্]
Contributed by: Prasanta Borah (প্ৰশান্ত বৰা) on 2008-04-13
1. (Verbal Adj.) causing disruption by a detrimental act. অপকাৰ হোৱা কাম কৰি অসুবিধা বা বিপদত পেলোৱা।