1. (Material Noun-Neuter) Shorthand is an abbreviated and/or symbolic writing method that increases speed or brevity of writing as compared to a normal method of writing a language. The process of writing in shorthand is called stenography, from the Greek stenos (narrow) and graphē (writing). It has also been called brachygraphy, from Greek brachys (short) and tachygraphy, from Greek tachys (swift, speedy), depending on whether compression or speed of writing is the goal. Many forms of shorthand exist. A typical shorthand system provides symbols or abbreviations for words and common phrases, which allow someone well trained in the system to write as quickly as people speak.
Shorthand was used more widely in the past, before the invention of recording and dictation machines. Until recently, shorthand was considered an essential part of secretarial training as well as being useful for journalists. খৰতকীয়াকৈ লিখিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা কিছুমান সাঙ্কেতিক চিহ্ন সম্বলিত ভাষা | ইয়াক বিভিন্ন নামেৰে জনা যায় আৰু বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ আশুলিপি ব্যৱহাৰ হৈ আছে | এই লিপিত এটা শব্দ বা খণ্ড-বাক্যৰ বাবে একোটা সুকীয়া সুকীয়া চিহ্ন থাকে, যাৰ ফলত এজন সুদক্ষ ব্যক্তিয়ে ভাষণ দিয়াৰ লগে-লগে লিখি গৈ থাকিব পাৰে | আশুলিপিবোৰ চৰকাৰী কাৰ্য্যালয় বা আন তেনে কাৰ্য্যালয় আদিত সঘনাই ব্যৱহাৰ হোৱাৰ উপৰিও সাংবাদিকতাত এই লিপিৰ ব্যৱহাৰ সুদুৰপ্ৰসাৰী |

English: brachygraphy, shorthand, stenography, tachygraphy,
Assamese: আশুলিপি