1. (Abstract Noun) the meaningful sound generated by human vocal organs. মানুহৰ বাক-যন্ত্ৰই সৃষ্টি কৰা অৰ্থপূৰ্ণ শব্দ।

English: voice,
Assamese: কণ্ঠ, কণ্ঠস্বৰ, মাত, স্বৰ,
Bodo: गारां, राव,
Mising: aling, gomug, gomuk,
Meeteilon: khonjel,
Karbi: aseh,
Nagamese: mat, voice,
Dimasa: khurang,
Hindi: कंठ,
Nepali: बोली,
Deori: দুমজুয়-চ্চু

2. (Proper Adj.-Neuter) The relative prominence of a particular syllable of a word by greater intensity or by variation or modulation of pitch or tone. শব্দ উচ্চাৰণ কৰোঁতে তাৰ কোনো ভাগত আন ভাগতকৈ বাচিকৈ লগা স্বৰৰ আঘাত |

English: accent,
Assamese: ধ্বন্যাঘাত, শ্বাসাঘাত, স্বৰাঘাত,
Bodo: गारां,
Garo: kubisiring