কেংকাকেংকেঙা কেংকেঙনি (Assamese) [ Roman: keng.kengo.ni]Contributed by: Partha P Sarmah on 2010-12-05 1. (Verbal Noun) (of dogs) high, sharp, short barks (usually as expression of pain, irritation) কুকুৰে দুখ পালে উচ্চ স্বৰত চুটী চুটীকৈ ভুকা শব্দ৷ English: yap, Assamese: কেং কেং bo , কেংকেঙনি, Khasi: mai
