খুতুৰাখুত্তি
খুতুৰীয়া (Assamese) [ Roman: khu.tu.ri.ya]
Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2011-03-23
1. (Verbal Adj.) cut or broken into small notches, as on an edges (of a sharp instrument). (চোকা অস্ত্ৰৰ) দাঁতিত মাজে-মাজে অলপ ভগা বা কটা৷