তপস্বীতপস্যা কৰ্
তপস্যা (Assamese) [ Roman: to.po.sya]
Contributed by: Rupankar Mahanta on 2006-12-26
1. (Abstract Noun-Neuter) The act of invoking a heavenly figure like a deity by means of deep prayer for years in the woods by shunning all material pleasure সকলো বিষয়-সুখ পৰিহাৰ কৰি হাবিত বহুবছৰ ধৰি গভীৰ আৰাধনা কৰি দেৱতাৰ দৰে কোনো স্বৰ্গীয় সত্বাক জনোৱা আহ্বান