ধুমুৰাধুম্ৰ
ধুম্-ধুপাল্ (Assamese) [ Roman: dhum-dhu.pal]
Contributed by: Anjal Borah (অঞ্জল বৰা) on 2010-03-26
1. (Abstract Noun) throwing about things violently to show anger or displeasure. আনক খং দেখুৱাবৰ নিমিত্তে বস্তু-বেহানি যেনি তিনি থেকেচি পেলোৱা৷