ফান্দীফান্‌বাতাং
ফান্দোৱাল (Assamese) [ Roman: phan.do`.wal]
Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2010-09-20
1. (Verbal Adj.) one who nooses a wild elephant or an elephant catcher ফান্দ পেলাই বনৰীয়া হাতী ধৰোঁতা