বিক্ষেপবিক্ষেপিত

বিক্ষেপণ (Assamese) [ Roman: bi.khye.pon]
Ref: বিজ্ঞান আভিধান-প্ৰথম খণ্ড
1. (Verbal Noun) The spatial or geographic property of being scattered about over a range, area, or volume. কোনো এটা সীমা-পৰিধি বা আয়তনৰ ভিতৰত সিঁচৰতি হৈ থকা কাৰ্য্য |