বিন্ধা কৰ্বিন্ধ্য
বিন্ধ্ (Assamese) [ Roman: bindh]
Contributed by: Bikram M Baruah on 2009-04-07
1. (Verb-Trans.) to touch with a sharp point to pierce or mark on something. কিহবাৰ ওপৰত বিন্ধা কৰিবলৈ বা চিন দিবলৈ জোঙা বস্তুৰে স্পৰ্শ কৰ্।