বেইৰুটবেকং

বেওঁচনীয়া (Assamese) [ Roman: beo~.so.ni.ya]
Contributed by: Biraj Kumar Kakati on 2008-02-07
1. (Abstract Noun) A painful injury to a joint caused by a sudden wrenching of its ligaments. হাড়ৰ জোৰা বা সন্ধিস্থলত (সাধাৰণতে ভৰিৰ) খোৱা পাক |