1. (Abstract Noun) the intersection of textual criticism, literary criticism, history, and linguistics. It studies language in oral and written historical sources and has strong ties to etymology. পাঠ্য সমালোচনা, সাহিত্য সমালোচনা, ইতিহাসৰ সংযোগস্থল হৈছে ভাষাবিজ্ঞান, ই মৌখিক আৰু লিখিত ঐতিহাসিক উৎসৰ পৰা ভাষা অধ্যয়ন কৰে আৰু ইয়াৰ ব্যুৎপত্তিবিজ্ঞানৰ সৈতে শক্তিশালী সম্পৰ্ক আছে৷

English: philology,
Assamese: ভাষাতত্ত্ব