সীমাবন্দীসীমাশুল্ক

সীমামূৰীয়া (Assamese) [ Roman: xi.ma.mu.ri.ya]
Contributed by: Tapan K Sarma(তপন কুমাৰ শৰ্মা) on 2015-08-15
1. (Verbal Adj.) ending at, to be close against. e.g. the house abut the road. সীমা স্পৰ্শ কৰি থকা; একে সীমাত থকা।

Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2011-03-07
2. (Verbal Adj.) at or constituting a border or edge সীমা বা প্ৰান্তত অৱস্থিত