1. (Abstract Noun) the quality present in a thing or person that gives intense pleasure or deep satisfaction to the mind, whether arising from sensory manifestations. মানুহ বা বস্তুৰ এনে এক গুণ, যি ইন্দ্ৰিয়ানুভূতিৰ জৰিয়তে গভীৰ আনন্দ বা পৰিতুষ্টি প্ৰদান কৰে।

English: beauty, loveliness,
Assamese: ইন্দিৰা, কান্তি, চাৰুতা, বিভূষা, মঞ্জিমা, লালিত্য, লাৱণ্য, শোভনতা, শোভা, শ্ৰী, সুন্দৰতা, সুষমা, সুৰূপ, সৈষ্টৱ, সৌন্দৰ্য্য, সৌম্যতা, সৌষ্ঠৱ, ৰমণীয়তা,
Bodo: महर-गोसा, समायथि,
Garo: nitoa,
Karbi: arje, athog, bolon, raje,
Nagamese: hundorjio, sundor,
Dimasa: majangthai,
Hindi: सौंदर्य,
Bangla: সৌন্দর্য,
TAI-Turung: Sop,
Singpho: chyom dik ai num

Different POS:

a. Proper Adj.-Common &/or Masculine: beautiful, elegant, foppish, pleasing, pretty...
b. Verb-Trans.: beautify, ধুনীয়া কৰ্, ভূষিত কৰ্, শুৱনি কৰ্, শুৱা...

2. (Common Noun) the state, condition, manner, or style in which a person or object appears, the outward look or aspect কোনো সামগ্ৰী বা লোকৰ বাহ্যিক চাক্ষুস অৱস্থা

English: appearance,
Assamese: চেহেৰা, শ্ৰী, ৰূপ,
Mising: dumsik migmo,
Karbi: raje, rasen,
Hmar: hmel umzie inlangdan,
Nepali: अनुहार, चेहरा