মহিমা (Assamese) [ Roman: mo.hi.ma]
1. (Abstract Noun) The power that has been emanating from God. মহত্ গুণ, ঈশ্বৰ প্ৰদত্ত শক্তি।
English: dignity,
divine power,
glory,
greatness,
Assamese: ঠাকুৰাল,
ঠাকুৰালি,
দৈৱ-শক্তি,
মহত্ত্ব,
মহানতা,
মহিমা,
মাহাত্ম্য,
Bodo: बिमुं,
सन्मान,
Khasi: burom,
ka kyrdan,
Garo: dala.ani,
mitelani,
Nagamese: mohima