1. (Verb-Trans.) to hit with violence and often with a crashing sound, as by striking, letting fall, or dashing against something

English: dash, shatter, smash,
Assamese: আছাৰ্, আফাল্, থেকেচ্,
Khasi: pynduh,
Karbi: theng phun,
Dimasa: dokli

2. (Abstract Noun) violent impact of a moving body with another or with a fixed object, clashing of interests etc. দুটা গতিশীল বস্তুৱে খুন্দা খোৱা প্ৰক্ৰিয়া

English: clash, collision, dash, encounter,
Assamese: খুন্দা, ঘুণ্টা, ঠেকা, সংঘাত, সংঘৰ্ষ,
Bodo: खुफ्ले, नांज्लाय नाय,
Garo: chapekgrikani, chatinggrika, chatinggrikani,
Dimasa: dainglaibah, daos etc.), dolaibah, gaolaibah (by guns), sulaibah (by hands only),
Bangla: ধাক্কা, সংঘাত,
Deori: কুদিয়াবা

3. Language-Linguistics(Abstract Noun) the mark or sign (—) used to note an abrupt break or pause in a sentence or hesitation in an utterance, to begin and end a parenthetic word, phrase, or clause, to indicate the omission of letters or words, to divide a line, to substitute for certain uses of the colon, and to separate any of various elements of a sentence or series of sentences, as a question from its answer. এটা বাক্যৰ মাজত হঠাতে থমকি ৰোৱা, ক’বলৈ কুণ্ঠা বোধ কৰা, শব্দ, বাক্যংশ বা খণ্ডবাক্যৰ উদ্ধৃতিৰ আগে-পাছে, শব্দ বা আখৰ এৰি যোৱা বুজাবলৈ, এটা বাক্য ভাগ কৰিবলৈ, কোনো কোনো ক্ষেত্ৰত কলন চিনৰ সলনি আৰু এটা বাক্যৰ বিভিন্ন অংশ, যেনেঃ প্ৰশ্ন-উত্তৰ বেলেগ কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা ’-’ চিন

English: dash,
Assamese: অনুক্তি-চিন