Meaning 1:(Proper Noun) The front part of the head, from the forehead to the chin.
কপালৰ পৰা থুতৰিলৈকে মূৰৰ আগফাল |
Synonym:
English: face
Assamese: মুখ আনন আস্য বদনমণ্ডল মূৰুতি মুহ বদন বয়ান মুখমণ্ডল বয়ন
Bodo: मोखां
Mising: mingmo
Khasi: ka khmat
Garo: mikkang
Meeteilon: maithong mai Chenglou
Mizo (Lushai): hmai
Karbi: mahang mumang
Kok-Borok: mwkhang
Nagamese: mukh
Dimasa: mukhang
Apatani: nyimo
Hindi: चेहरा
Nepali: रूप. मुख अन्वार अनुवार अनुहार
Rabha: মুখুং নুখাং
Tiwa: khu’
Meaning 2:(Material Noun) the opening through which an animal or human takes in food.
জন্তু বা মানুহৰ দেহৰ খাদ্য গ্ৰহণ কৰা ফুটা বা দ্বাৰ।
Synonym:
English: buccal cavity mouth
Assamese: মুখ
Bodo: खुगा
Mising: nappang
Khasi: shyntur
Karbi: ingho
Kok-Borok: bukhuk
Hmar: bau
Nagamese: mukh
Dimasa: bukhu
Apatani: agun
Tiwa: khu’
Deori: dumju
Related Ideas:
1. oral verbal বাছনিক মৌখিক मौखिक 2. বাহী-মুখ