1. (Proper Noun) The front part of the head, from the forehead to the chin.
কপালৰ পৰা থুতৰিলৈকে মূৰৰ আগফাল |

English: face,
Assamese: আনন, আস্য, বদন, বদনমণ্ডল, বয়ন, বয়ান, মুখ, মুখমণ্ডল, মুহ, মূৰুতি,
Bodo: मोखां,
Mising: mingmo,
Khasi: ka khmat,
Garo: mikkang,
Meeteilon: Chenglou, mai, maithong,
Mizo (Lushai): hmai,
Karbi: mahang, mumang,
Kok-Borok: mwkhang,
Nagamese: mukh,
Dimasa: mukhang,
Apatani: nyimo,
Hindi: चेहरा,
Nepali: अनुवार, अनुहार, अन्वार, मुख, रूप.,
Rabha: নুখাং, মুখুং,
Tiwa: khu’,
Deori: দুমজু,

2. Anatomy(Material Noun-Neuter) the opening through which an animal or human takes in food.
জন্তু বা মানুহৰ দেহৰ খাদ্য গ্ৰহণ কৰা ফুটা বা দ্বাৰ।

English: buccal cavity, mouth,
Assamese: মুখ,
Bodo: खुगा,
Mising: nappang,
Khasi: shyntur,
Karbi: ingho,
Kok-Borok: bukhuk,
Hmar: bau,
Nagamese: mukh,
Dimasa: bukhu,
Apatani: agun,
Nepali: मुख,
Tiwa: khu’,
Deori: দুমজু,

Related Ideas:

a. Proper Adj.: oral, verbal, বাছনিক, মৌখিক, खुगा-बाथ्रा
b. Abstract Noun: বাহী-মুখ