অৱতলঅৱতাৰণা

অৱতাৰ (Assamese) [ Roman: o.wo.tar]
Contributed by: Rupankar Mahanta on 2006-12-11
1. (Common Noun) A form assumed by God for carrying out specific task as per Hindu or Budhist mythology ভগৱত শক্তিৰ আংশিক প্ৰকাশ, ঈশ্বৰৰ অবতাৰৰ বিভূতিৰ মাত্ৰা ।