1. (Verb-Trans.) Hurt someone physically by use of force or verbally by criticising. শাৰীৰিকভাৱে বল প্ৰয়োগ কৰি অথবা মুখেৰে সমালোচনা কৰি কাৰোবাক আঘাত কৰ্।

English: assail, attack, invade,
Assamese: আক্ৰম, আক্ৰমণ কৰ্,
Bodo: गाग्लोब,
Khasi: hiar thma, kynthoh,
Garo: chadrapani, dakgrikna napa,
Nagamese: marrow,
Dimasa: baipa,
Deori: চ্চুজু, চ্চুজুবে, লাজিয়াঁন

Different POS:

a. Abstract Noun: attack, invasion, আক্ৰমণ, হামলা, गाग्लोब...
b. Common Noun-Common &/or Masculine: accoster, assailant, assaulter, attacker, অপঘাতক...

2. (Verb-Trans.) To contend with in battle; to war against; as, they fought the enemy in two pitched battles; to engage in combat. সাহস আৰু সংকল্পৰে যুদ্ধ কৰা, শত্ৰুক পৰাস্ত কৰিবলৈ সম্ভাব্য সকলো কৌশল প্ৰয়োগ কৰা৷

English: fight,
Assamese: যুঁজ কৰ্, যুঁজ্, যুদ্ধ কৰ্, সংঘৰ্ষ কৰ্,
Bodo: दाउहा नांनाइ,
Mising: pamin su,
Khasi: iadait,
Garo: dakgrika,
Karbi: chebohong,
Deori: চ্চুজু, চ্চুজুৱা