বিচ্ছিন্ন হবিচ্ছিন্নতা

বিচ্ছিন্নকৰণ (Assamese) [ Roman: bis.sin.no.ko.ron]
Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2011-08-16
1. (Verbal Noun) the act of alienating, i.e. keeping or parting away from someone or something. কিহবা বা কাৰোবাৰ পৰা আঁতৰি অহা বা নিলগাই ৰখা কাৰ্য্য।