হাবিয়াহহাবু
হাবিয়ৈ (Assamese) [ Roman: ha.bi.yoi]
Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2010-09-02
1. (Abstract Noun) an area covered by or reserved for wild vegetations and animals বনৰীয়া জীৱ-জন্তু আৰু গছ-গছনিৰে ভৰা অথবা সিহঁতৰ বাবে সংৰক্ষিত অঞ্চল