কাবৌ কৰ্কাবৌ-কোকালি

কাবৌ-কাকূতি (Assamese) [ Roman: ka.bou-ka.ku.ti]
Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2011-10-29
1. (Verbal Noun) A humble and earnest request for help from someone in authority. ভয় বা বেজাৰত কিবা বিচাৰি কৰা নেৰা নেপেৰা মিনতি ।