বাঁকাবাঁজী
বাঁকোহ (Assamese) [ Roman: ba~.ko’h]
Contributed by: Prabin Kakati (প্ৰবিন কাকতি) on 2008-10-03
1. (Verb-Intran.) to break, mar, or mark the surface of by rubbing, scraping, or tearing with something sharp or rough দেহৰ কোনো পৃষ্ঠত চোকা বা খহটা বস্তুৰে ঘঁহি, মোহাৰি বা আঁচুৰি দে