inhabitation (English) [ IPA: ɪnˌhæbəˈteɪʃən ASM: ইনহেবিটেচন]
    Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2010-11-25
    1. (Verbal Noun) the act of living or dwelling in a place কোনো ঠাইত ঘৰ পাতি থাকিবলৈ লোৱা কাৰ্য্য