1. Religious-Mythological(Material Noun-Neuter) a place of worship, specially for Hindus and Budhist etc হিন্দু বা বৌদ্ধ ধৰ্মাৱলম্বী লোকৰ উপাসনাৰ ঠাই

English: fane, temple,
Assamese: উপাসনা গৃহ, গোঁসাইঘৰ, দ`ল, দেউল, দেওশাল, দেৱগৃহ, দেৱমন্দিৰ, দেৱস্থান, দেৱাগাৰ, দেৱাল, দেৱালয়, দেৱায়তন, দৌল, দৌল-দেৱালয়, প্ৰাৰ্থনাগৃহ, মঠ, মঠ-মন্দিৰ, মন্দিৰ,
Bodo: थानसालि, मन्दिर,
Meeteilon: laishang,
Karbi: dehal,
Nagamese: mondir, moth, puja jaga,
Dimasa: madaikho,
Chakma: hiyang,
TAI-Ahom: কং ম্যুৱ,
Hindi: मंदिर,
Nepali: मन्दिर,
Rabha: বায়নোক,
Tiwa: mindaisal,
Deori: মিদিকু,
Hajong: দেও ঘৰ,
TAI-Phake: kyong

Example:

a. Proper Noun-Feminine: Kamakhya, Kamakhya Temple, কামাখ্যা, kamaika, কামাখ্যা...

2. (Common Noun-Common) The region on each side of the head in front of the ear and above the cheek bone. কাণৰ সমুখত আৰু হনুৰ ওপৰত মূৰৰ দুয়োফালৰ অংশ

English: temple,
Assamese: কুম, কুম্ভস্থল,
Khasi: ka moi moi,
Dimasa: sinigrong