escape (English) [ IPA: ɪsˈkeɪp ASM: এস্কেইপ]
    1. (Verbal Noun) the act of fleeing/escape. পলোৱা বা সাৰি যোৱা কাৰ্য্য।
    2. (Verb-Trans.) to run away from (a place, danger, etc) (কোনো ঠাই, বিপদ আদিৰ পৰা) সন্তৰ্পণে আঁতৰি যোৱা
    3. (Abstract Noun) the act of being away from something আঁতৰি বা এৰি অহা কাৰ্য্য
    Contributed by: Probodh Borah (প্ৰবোধ বৰা) on 2010-10-28
    4. (Verb-Intran.) to succeed in avoiding (any threatened or possible danger or evil) বিপদৰ পৰা এৰা পৰ্ অথবা ক্ষতি নোহোৱাকৈ থাক্